عالم به واسطه ی عشق بوجود آمد و خدا من و تو را به واسطه ی عشق خلق کرد و تمام جنگ و دعوای بنی بشر هم برای رسیدن به این عشق است ، چون یافتن عشق یعنی رسیدن به آرامش تامّ.

حال کدام عشق است که انسان را به آرامش می رساند ؟

همه ی آدمها هم دوست دارند ؛ دوست بدارند و هم دوست دارند ، دوستشان بدارند و همه در درون ناخواسته به دنبال عشق به هر دری می زنند ، تا آن را بیابند . اما فقط درصد کمی از انسانهایی که به عشق معرفت پیدا کرده اند ، توانستند عشق حقیقی را بیابند مابقی به دنبال کاذب آن دویده اند و فقط صورت مجازی آن را یافته اند و فکر کردند عشق همین است ... در ادامه مطلب با ما همراه باشید ...

اظهار فقر ، نیاز و مسئلت از غیر ذات کبریایی ، دنبال سراب دویدن است و

جز خستگی و تشنگی بیشتر ،چیزی به همراه ندارد . اگر تنها و تنها از آن ذات یگانه بخواهیم او از طریق ابزارهای الهی رحمتش را جاری می کند .

در حقیقت ، ما به اندازه ای که از حق تعالی بخواهیم ، هستیم و

به اندازه ای که از خود بخواهیم ، نیستیم .

وقتی خداوند خیر کسی را بخواهد در او شوق ایجاد می کند و با این شوق او را حرکت می دهد تا او را به درونش و به خود عالی و به آرامش برساند ؛ البته در این راه هی او را در دست اندازها می اندازد تا با سختی ها وجود او را به بالندگی و رشد برساند .

 در ابتدا او را در میدان امتحانی ، دچار بلا می کند ،بعد از تحمل آن فشار ، یک زیبایی به او نشان می دهد تا به شوق آن از جا بلند شود و حرکت کند .

بعد از تحمل این فشار ، در ازای این صبر، ظرفیت او را بالا می برد و زیبایی های بالاتر ی را به او می چشاند و باز در میدان دیگری ،با یک از دست دادن دیگر ، ظرفیت پذیرش را در او بالا می برد تا او را به زیبایی ها و مقامات بالاتر برساند و به همین ترتیب با هر از دست دادنی هی رتبه و مقامش را بالا و بالاتر می برد و بر مقاماتش می افزاید

 تاهی خالص و خالص تر شود و......تا جایی که بهشت مشتاق او می شود

کارد اگر تیز نباشد و نبرد ؛ به چه کار می آید ؟ شیر اگر نغرّد و ندرد که درنده نیست . انسان اگر هیچ صفت انسانی نداشته باشد و دلرحم نباشد که انسان نیست .

پس کمال کارد ، به تیزی اش است و کمال شیر به دریدن است و کمال انسان به انسانیّتش است .

با دعا روح انسان در جهت عروج به عالم غیب پرورش پیدا می کند .

خداوند ، دعا را رابطه ی بین خود و بنده ، از فاصله ی زمین تا آسمان ،

 فرش تا عرش و خاک تا افلاک ،

برای انرژی گرفتن از انوار جمال معنوی در مسیر کمال الهی قرار داد .

 حضرت علی (علیه السلام ) می فرمایند : " ماء وجهک جامد ، یقطره السؤال ؛ فانظر عند من تقره "

"آبروی تو چون یخی جامد است که درخواست آن را قطره قطره آب می کند.

پس بنگر آن را نزد چه کسی می ریزی ! " (نهج البلاغه )

وجود مقدس حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه واله وسلم) فرمود :خدای تعالی از نور قدس خودش ، ما را آفرید؛

و از نور من ، آسمان ها و زمین ؛ و از نور علی (ع) عرش و کرسی ؛ و از نور حسن (ع) حور العین و ملائکه ؛

و از نور حسین (ع) لوح و قلم را خلق کرد و از نور زهرا (سلام الله علیها ) مشارق و مغارب را منوّر فرمود ؛

که " بنور وجهک الذی اضاء له کل شیء " به نور وجهت که همه چیز به آن روشن است(نغمه های عارفانه ، آیت الله دستغیب )

 علم نوری است که خدا آن را در قلب هر که خواهد ، می اندازد

ازشیخ بهایی پرسیدند ؟سخت می گذرد ، چه باید کرد ؟

گفت :خودت که می گویی :سخت می گذرد ، سخت که نمی ماند .

پس خدا را شکر که می گذرد و نمی ماند .

اولی: به اذان چقدر مونده ؟

دومی : من چه میدونم !

در ماه رمضان:

اولی : به اذان چقدر مونده ؟

دومی : 3ساعت و 16دقیقه و 19 ثانیه و 35صدم ثانیه

ما سه چهارم از اصالت وجودی خود را

به قیمت شبیه شدن به دیگران از دست می دهیم...

اوج پرواز تو در لازمانی و لامکانی وجودت است . وجود تو نه زمان می شناسد و نه مکان . همین که پا به خانه ی وجودت گذاشتی ، یک "یا الله " تو را تا عرش پرواز می دهد  .

همین که به قصد مشهد در هواپیما نشستی و پرواز کردی و به بالا رسیدی ، زمین را کوچک می بینی و ساعتی بعد در مشهد حاضری !

همین که به قصد ملکوت در هواپیمای جانت نشستی ، اوج می گیری و به ادراک وجودت می رسی و از آن بالا ارض وجودت را کوچک می بینی و لحظه ای بعد خود را در ملکوت حاضر می بینی .

حضرت رسول اکرم صلی الله علیه واله وسلم می فرماید:

روزگاری بر مردم بیاید که هر که خواهد دین خود نگه دارد چنان باشد که آتش بدست گرفته باشد و

 نیز فرمود : از جمله بدترین مردم کسی است که آخرت خویش را به دنیای دیگری تلف کند.

امام کاظم (علیه السلام ) می فرماید : دعای روزه دار هنگام افطار مستجاب است

و فرمود : برای هر روزه داری نزد خداوند ، دعایی مستجاب است .

ولادت حضرت امام حسن (علیه السلام )

بر همگان مبارک

مردم اسیران دنیا هستند و

دینشان لقلقه ی زبانشان است

و قلبشان اسیر دنیا .

 کدام دنیا ؟

شهوات ، امیال ، مقامها ، خودخواهی ها " 

یادت باشد که در زندگی روزی به عقب نگاه می کنی

و به آنچه گریه دار بود ، می خندی

مردی که کوه را از میان برداشت ،

کسی بود که شروع به برداشتن سنگ ریزه ها کرد

مشیت خدا زیباست و نقص نیست

معتقد باش و گام بردار ،هر دو را داشته باش 

چقدر زشت است ، عقیده ها در مقام عمل کمرنگ و فاسد شوند 

با یک حرکت به سوی او ،

او تو را در سراشیبی می اندازد

و تو سرعت می گیری و..

و به مقصد نزدیک می شوی

جهان روحی دارد و

کسی که بتواند آن روح را درک کند ، می تواند زبان همه چیز را بفهمد

امام صادق (علیه السلام) فرمود : "افطار کردن با آب ، گناه قلب را می شوید.

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم فرمود: " آب گرم ، کبد و معده را پاک و دهان را خوشبو می کند ، دندانها و حدقه ی چشم را قوت می بخشد، دید چشم را زیاد و گناهان را می شوید، رگهای هیجان آور را تسکین می بخشد و همچنین تلخی غالب را تسکین می دهد، بلغم را قطع و حرارت معده را خاموش و درد سر را از بین می برد . 

شما وقتی می خواهید نزد پزشک بروید ، از قبل نوبت می گیری و هر چه دکتر ، تخصصش بالاتر باشد ، طبیعتا دورش شلوغ تره .

حال تو که چشمت آب مروارید داره باید هر چه زودتر نوبت بگیری تا کور نشوی .

وقتی چشم قلب من خوب نمی بینه و در تشخیص خوب و بد دچار مشکل شدم و بصیرت ندارم و گناه و ثواب را از هم تشخیص نمی دهم ، باید از الان بروم ، توی نوبت دکتر ، برای شب قدر !!

خداوند راهی را که هر انسان باید بپیماید ، در جهان نوشته ،

فقط باید آنچه را که برا ی تو نوشته ؛ بخوانی

پیامبر اکرم (صلی الله علیه وال سلم )فرمود : پنج چیز روزه دار را افطار می دهد ، دروغ ، غیبت ، سخن چینی ، قسم دروغ ، و نگاه شهوت آلود .(محجه البیضاء) 

ماه رمضان ماه صبر است و جزای صبر بهشت است .

اگر کسی مؤمنی را افطاری دهد ،ثواب آزاد کردن بنده ای در راه خدا را دارد و گناهان او نیز آمرزیده می شود . 

در این ماه ، حسنات چندین برابر و سیئات نابود می شود .

از خدایتان با نیت صادق و قلب پاک بخواهید که شما را مؤ فق به روزه آن گرداند   

به سه دلیل حضرت ابراهیم (ع) خلیل الله شد

1_ بخشنده بود و بخیل نبود

2_اگر حاجتی داشت از غیر خدا چیزی نمی خواست

3_زیاد صلوات می فرستاد

آدم ها را از قدمت دوستانشان بشناس

نه از تعداد دوستانش !

چیزی که باعث ناآرامی دل می شود ؛ ندانستن و ندیدن است

بدون علم ، حکمت یک چیز را نمی دانی و بدون نور واقعیت را نمی بینی .