چرا امروز ما اسباب و علل را مستقل می بینیم؟ چرا در حرکات و سکناتمان و در غذا و خوردن و آب و... خدا را نمی بینیم؟ چون سقیفه اصالت عمل را به ما داد و در عوض، معرفت و بینش توحیدی را از ما گرفت و با حیله دست ما را در جیب شیطان گذاشت؛ لذا ما در خیال خود، خدایی ذهنی برای خود ساختیم و آن را عبادت کردیم و هرگز خدای حقیقی را در وجودمان نیافتیم. برای همین در هنگامی که خدا را صدا می زنیم، می بینیم از خدا خبری نیست. چون خدایی را که نمی شناسیم صدا می زنیم...

همیشه سراب را آب دیدم و در خیالات خودم در سراب شیرجه زدم و زخمی و خسته و تشنه، از سراب آب را تقاضا کردم...

باز خدای مهربان مرا به خود رها نکرد و دستگیری ام کرد و من در توهم به خودم بالیدم که لابد برای خودم کسی شده ام که باز دریا مرا به خودش دعوت می کند. با تکبر به سویش قدم گذاشتم و..

بر لب آب نشستم و آب آب کردم... و ندانستم که...

اسماء حق تعالی، مفهومی و ذهنی نیستند، بلکه حقیقی و عینی هستند و تو هرگز با لفظ آب آرام نمی گیری و سیراب نمی شوی، بلکه باید آب را بنوشی تا با حقیقت آب یکی شوی و اتحاد وجودی پیدا کنی تا آرام گیری.

تاریکی، فرصتی برای دیدن ستاره ها

گاهی در گذر زمان، با مصایب و مشکلاتی روبرو می شوی که زندگی را تیره و تار می بینی؛

اما بعد از اندک زمان می بینی، آن مشکلات باعث شد تو امروز طعم خوشبختی را بچشی. 

خوشبختی به آنچه هستیم بستگی دارد، نه به آنچه داریم

بسم الله الرحمن الرحیم

انسان ها دو دسته اند عده ای در جهت نار وجودشان در حرکت اند و عده ای در جهت نور وجودشان حرکت می کنند.

همان گونه که در عالم ماده هر سازمانی مدیری دارد و هرکس در آن سازمان مشغول به کار شود، باید زیر نظر آن مدیر باشد و بدون چون و چرا باید کارها را به فرمان مدیر انجام دهد.

در عالم معنا هم مملکت وجود، مدیر دارد و خداوند برای هر سمتی مدیری قرار داده است.

اگر قلب و وجود تو، خودیت و خودخواهی در او غلبه کرده باشد، طبیعی است که دوست دارد رو به جنبه ناری حرکت کند؛ لذا امام نار (شیطان) او را رهبری می کند؛ چون کسی که به درخت منهیه دست بزند، به مملکت شیطان وارد شده و مدیریت او را شیطان به عهده دارد؛ یعنی با رضایت خودش با شیطان معیت پیدا کرده و امام نار او را می برد تا به هلاکت می رساند.

اما کسی که در وجودش خودیت را زیر پا له کرده و در جهت نور وجودش حرکت کرده و خود را یافته و پا به مملکت وجودش گذاشته و با امام نور معیت پیدا کرده و... امام نور مدیریت جان او را به عهده می گیرد و او را رهبری می کند تا به سعادت می رساند.

بهشت را در درون خودت باید پیدا کنی

در بیرون بهشت دروغین است

حقیقت زود رنج است

اگر به آن بی اعتنا بودی؛ می رود

اما اگر آب را روی نجاست بریزی؛ بوی تعفّن از آن بلند می شود.

ولایت به مانند آب روانی است که اگر به آینه ی وجود مؤمن بخورد ،

بوی خوش مؤمن استشمام می شود.

و ولایت صفا و نورانیّت مؤمن را نشان می دهد.

 اما اگر ولایت به کمترین نقطه ی وجودی کافر برخورد کند ،

بوی تعفّن به شدت از او بلند می شود و

ولایت درون لجوج کافر را به راحتی نشان می دهد .  

طوری که همه می فهمند این شخص تا چه اندازه با ولایت دشمن است.

در خبر است که در آخر هر روز از روز های ماه رمضان در وقت افطار حق تعالی هزار هزار کس را از آتش جهنم آزاد می کند و چون شب جمعه و روز جمعه می شود در هر ساعتی هزار هزار کس را آزاد می کند که هر یک مستوجب عذاب شده باشند و در شب و روز آخر ماه به عدد آنچه در تمام ماه آزاد کرده است آزاد می کند.

پس ای عزیز مبادا ماه رمضان بیرون رود و گناهان تو باقی مانده باشند و در هنگامی که روزه داران مزدهای خود را می گیرند تو از جمله محرومان و زیان کاران باشی. پس در این اوقات آخر ماه رمضان بسیار دعا و استغفار کن.

هر کدام از ما آدما چه بخواهيم، چه نخواهيم, يک چتر بالای سر داريم...؛ بعضی‌ها چتر حقيقی بر سر دارند و گروهی هم در زير چتری خيالی دارند؛ زندگی می‌کنند و تا وقتی روی زمين تشريف دارند، خاصيت اين چتر را ادراک نمی‌کنند؛ اما همين که از دنيا رفتند، در آنجا خواهند ديد که هرکس امروز در زير هر چتری زندگی کرده؛ فردای قيامت هم در زير همان چتر محشور خواهد شد؛ اگر در زير چتر امام نور رفته و طبق روش امام نور حرکت و بندگی کرده و در حفاظ اين چتر میتواند به امنيت و آرامش فردا برسد؛ اما اگر در زير چتر شيطان رفته و يک عمر در راه و روش امام نار حرکت کرده که دائم در سقوط آزاد است و ...

پرسیدند: چگونه می توان به میزان عقل کسی پی برد؟؟

جواب داد: از حرفی که میزند

دوباره پرسیدند: اگر چیزی نگفت چه؟؟

جواب داد: هیچ کس آن قدر عاقل نیست که همیشه سکوت کند!!!

میلاد خجستۀ امام حسین(ع) و

حضرت ابالفضل (ع) و

امام سجاد(ع)

بر همگان مبارک